مرداد ۳, ۱۴۰۳

حوض و آبگیر درون ویلا/باغ

حوضچه‌های درون باغ

حوضچه‌های درون باغ، می‌بایست دارای تناسب و هماهنگی با محیط باغ/ویلا باشند.

انتخاب مکانی مناسب؛ برای فراهم آوردن موقعیت زیستی و پرورش مناسب گیاهان و جانورانِ اطراف و داخل حوضچه، مهم است. به عنوان مثال بسیاری از گیاهان آبزی و باتلاق‌ها، نیازمند مقدار زیاد نور خورشید، در حدود چهار تا شش ساعت در روز، هستند.

حوضچه‌ها، در مکانی قرار گیرد که بهترین دید را داشته باشد. قرارگیری حوضچه‌ها در نزدیکی تراس یا مکان‌های نشیمن که امکان دید آن وجود دارد، مناسب است.

اجزای ساختاری حوضچه‌ها/آبگیرها باید به دقت در نظر گرفته شود. اگر گوناگونی و تناسب درستی از گیاهان، آب و شن و ماسه؛ فراهم شود، تعادل زیستی در مدت ۶ تا ٨ هفته در حوضچه/آبگیر برقرار می‌شود که آب نیز زلال‌تر خواهد شد. یکی از عوامل مهم در این مورد، داشتن نسبت درستی بین مقدار سطح آب و حجم آب می‌باشد. حوضچه‌ای با میانگین متوسط حدود ۴٠٠لیتر در هر مترمربع از سطح آب، توصیه می‌شود. بنابراین حوضچه‌ها و آبگیرهای باغ‌ها، می‌تواند مکان مناسبی برای زیست گیاهان و حشرات باشد.

کاشت گیاهان داخل حوضچه‌ها، پیش از آبگیری کامل و آنکه آب تا بالای آن پُر شود، صورت می‌گیرد.

اطراف و لبه‌های حوضچه‌ها و آبگیرها، باید به دقت طراحی شود. مناطق مرطوب و حاشیۀ مرطوب اطراف حوضچه‌ها، به گسترش آبگیر و ایجاد تعادل طبیعی، کمک بیشتر می‌کنند.

اندازۀ حوضچه/آبگیر با توجه به مساحت باغ در نظر گرفته می‌شود. مساحتِ آبی، در حدود ٢٠ تا ٢۵ مترمربع، ایده‌آل است. اگرچه ٣ تا ۵ مترمربع نیز، فضایی کافی برای ایجاد گونه‌های متفاوت گیاهی را فراهم می‌آورد. مناطق کم عمق؛ دارای عمق ۵٠ تا ٢٠٠ میلی‌متر، و مناطق عمیق با عمق حداقل ۶٠٠ میلی‌متر، برای حفظ و پرورش تخم و لارو حشرات در فضل زمستان، ضرورت دارد. مناطق عمیق، به عنوان مناطق آزاد برای جانوران آبگیرها، مکان مناسبی برای مخفی شدن و زیست در سرما نیز به حساب می‌آید.

حوضچه‌ها باید در طول زمستان، به منظور جلوگیری شکست کف ِ حوض بر اثر یخ‌زدگی و عدم برآمدگی فشار نیروهای زمین، پُر باقی بماند. ماهی‌ها، قورباغه‌ها و دوزیستان، در صورتی از سرمای زمستان در امان خواهند بود که آب حوضچه‌ها یخ نزند. برای جلوگیری از یخ‌زدگی، استفاده از ضد یخ یا سنگ‌های گرماده موثر خواهد بود.

زمان مناسب کاشت گیاه از ماه اردیبهشت تا شهریور است. به منظور ایجاد هماهنگی و تعادل بهتر، گیاهان بلند به صورت جداگانه در محل آب حوضچۀ باغ، تا نصف ارتفاع کاشته شوند و فاصله میان آن‌ها بین ٣٠ تا ۴٠ سانتی‌متر باشد. گیاهان کوتاه در حاشیه و اطراف حوضچه به صورت گروهی کاشته شوند و فاصله میان آن‌ها بین ٢٠ تا ٣٠ سانتی‌متر باشد. در هنگام کاشت گیاهان آبزی، کاشت پنج قلم از آن‌ها در هر مترمربع کافی است. حوضچه‌های پیش‌ساخته دارای سبدهایی برای کاشت گیاه؛ در عمق‌های مناسب هستند که از سُر خوردن خاک و به حرکت در آمدن خاک و گیاه، جلوگیری می‌کند.

 

تصاویر مربوط به جزئیات استانداردهای بکار رفته در حوضچه‌ها/آبگیر‌ها

 

* لطفاً به تصاویر با دقت توجه شود، نکات بکار رفته در آن‌ها در متن آورده نشده است.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *